Αρχική » Διδακτικό δυναμικό » Ομότιμοι καθηγητές » Αγγελική Μαράκα

Αγγελική Μαράκα

Ομότιμη Καθηγήτρια

Γεννήθηκε 14-5-1941 στην Αθήνα και τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές στο Αρσάκειο (Ψυχικού). Σπούδασε γερμανική Φιλολογία (Νεώτερη και Αρχαιότερη), Θεατρολογία και Κλασική Αρχαιολογία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο [Freie Universität] του τότε Δυτικού Βερολίνου, όπου εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Θεατρολογία με θέμα από την περιοχή του επαγγελματικού θεάτρου της Γερμανίας του 17ου αι. (Μπαρόκ). Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος τόσο στον ημερήσιο Τύπο, όσο και με εκπομπές δραματολογικού περιεχομένου στο Ραδιόφωνο.

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

1981 Ειδική Επιστήμων στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με γνωστικό αντικείμενο Νεώτερη Γερμανική Λογοτεχνία και Πολιτισμός (Γερμανικό Θέατρο).

1984 Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο ίδιο Τμήμα με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο.

1984 – 1987 Πρόεδρος στο ίδιο Τμήμα επί δύο θητείες.

1989 Καθηγήτρια στο ίδιο Τμήμα με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο.

1996 Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με γνωστικό αντικείμενο Θεατρολογία – Ευρωπαϊκή Δραματολογία των νεώτερων χρόνων, 16ος – 20ός αι.

2001 Καθηγήτρια στο ίδιο Τμήμα με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο.

2008 Αφυπηρέτηση.

2009 Απονομή του τίτλου της Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

α) Μονογραφίες

  • Αngeliki Maraka, Tragoedia genandt Der Grossmüthige Rechtsgelehrte Aemilius Paulus Papinianus oder Der Kluge Phantast und wahrhaffte Calender=Macher, Διδακτορική Διατριβή, Bερολίνο, 1970 (254 σ.).
  • Κάφκα, Μπύχνερ, Βάις. Δοκίμια, Αθήνα: Διογένης, 1977 (135 σ.).
  • Σε συνεργασία με το Θόδωρο Χατζηπανταζή, Η Αθηναϊκή Επιθεώρηση, Αθήνα: Ερμής, 1977, τμ. Α2 και Α3 (583 σ.).
  • Εντέν Χόρβατ, Αθήνα: Διογένης, 1983 (323 σ.).
  • Μαξ Φρις. Τα θεατρικά, Θεσσαλονίκη: University Studio Press, 1987 (184 σ.).
  • Ελληνική Θεατρική Επιθεώρηση 1894 –1926. Τέσσερα κείμενα, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2000, τμ. Α΄ και Β΄ (978 σ.).
  • Θέατρο και Δράμα. Μελετήματα για τη γερμανόφωνη δραματολογία, Αθήνα: Πολύτροπον, 2005 (413 σ.).
  • Δράμα και Παράσταση. Μελετήματα για το Νεοελληνικό Θέατρο, Αθήνα: Πολύτροπον, 2006 (428 σ.).

β) Συμμετοχή σε συλλογικούς τόμους

  • Η Γαλλική Επανάσταση στην Ελλάδα και στη Γαλλία: γράμματα - τέχνες - ιστορία, τόμος πρακτικών του επιστημονικού συμποσίου του Τομέα Γαλλικής Λογοτεχνίας τουΑριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (31 Μάη - 2 Ιούνη 1989), Θεσσαλονίκη,1989: Λίλα Μαράκα, «Η προβληματική τηςεπανάστασης στη νεώτερη γερμανική δραματουργία με αφετηρία τη Γαλλική Επανάσταση του 1789», σσ. 79-93.
  • Memory, History and Critique: European Identity at the Millennium, τόμος πρακτικών του 5ου συνεδρίου της Διεθνούς Εταιρίας Μελέτης των Ευρωπαϊκών Ιδεών (ISSEI) (19-24 Aύγ. 1996, Πανεπιστήμιο Ουτρέχτης), ed. Frank Brinkhuis / Sascha Talmar, 1998, cdrom, ISBN 90-73022-11-8: Lila Maraka, «TheTheatrical Revue in Greece: Εuropean Οriginsand Special Features», pp. 1-5.
  • Η Λογοτεχνία και οι προϋποθέσεις της, τιμητικό αφιέρωμα για την Τζίνα Πολίτη, Θεσσαλονίκη: University Studio Press, 1999: Λίλα Μαράκα, «Το κάτοπτρο της Ιστορίας: Η λειτουργία της γερμανικής Ιστορίας στο έργο του Χάινερ Μύλλερ», σσ. 161-186.
  • Δάφνη, τιμητικός τόμος για τον Σπύρο Α. Ευαγγελάτο, Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παράρτημα, Μελετήματα [1], Αθήνα: Ergo, 2001: Λίλα Μαράκα, «Ο Ερωτόκριτος στο νεοελληνικό θέατρο. Για την πρώτη παράσταση του κρητικού έπους από την “Ελευθέρα Σκηνή” (1929)», σσ. 147-167.
  • Το ελληνικό θέατρο από τον 17ο στον 20ό αιώνα, τόμος πρακτικών του Α΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, 17-20 Δεκ. 1998), Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παράρτημα, Μελετήματα [2], Αθήνα: Ergo, 2002: Λίλα Μαράκα, «Το θέατρο της Επιθεώρησης στη μεταβατική περίοδο των μέσων της δεκαετίας του ’20 και το Ρωμέικο του Μιλτιάδη Λιδωρίκη», σσ. 253-261.
  • Σχέσεις του νεοελληνικού θεάτρου με το ευρωπαϊκό, τόμος πρακτικών του Β΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, 18-21 Απρ. 2002), Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παράρτημα, Μελετήματα [3], Αθήνα: Ergo, 2004: Λίλα Μαράκα, «Παρουσία και υποδοχή του δραματικού έργου του Φρειδερίκου Σίλλερ στη νεώτερη ελληνική Σκηνή – Η είσοδος: Ραδιουργία και Έρως, Αθήνα 1857», σσ. 93-107.
  • Le verbe et la scène. Travaux sur la littérature et le théâtre en l’honneur de Zoé Samara, Paris: Éditions Champion, 2005: Lila Maraka, «Dialogue, Monologue, Narration: Le langage dramatique de Heiner Müller», pp. 293-316.
  • Πρακτικά Πανελλήνιου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πάτρας, Ρίο, 22-24 Οκτ. 2004), Πάτρα, 2006: Λίλα Μαράκα, «Το παραμύθι ως πολιτική Παραβολή. Το Παραμύθι χωρίς όνομα από την Πηνελόπη Δέλτα στον Ιάκωβο Καμπανέλλη», σσ. 63-86.
  • Στέφανος, Τιμητικός Τόμος για τον Βάλτερ Πούχνερ, Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παράρτημα, Μελετήματα [5], Αθήνα: Ergo, 2007: Λίλα Μαράκα, «Η μετάφραση των Ληστών του Σίλλερ για την ελληνική Σκηνή του 19ου αιώνα», σσ. 751-763.
  • Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο νεοελληνικό θέατρο: Από τις απαρχές ώς τη μεταπολεμική εποχή, τόμος πρακτικών του Γ΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου (Τομέας Θεατρολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο 23-26 Οκτ. 2008), Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2010: Λίλα Μαράκα, «Ο εισηγμένος μοντερνισμός του Σπύρου Μελά και το ελληνικό έργο στο ρεπερτόριο της “Ελευθέρας Σκηνής”», σσ. 317-325.

γ) Αρθρογραφία (επιλογή από την τελευταία δεκαετία)

  • «Το μοντέλο και η εφαρμογή του. Ο Καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία του Μπέρτολτ Μπρεχτ και Η ιστορία του Αλή Ρέτζο του Πέτρου Μάρκαρη», Παρουσία, Επιστημονικό Περιοδικό του Συλλόγου Δ. Π. της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. ΙΓ΄-ΙΔ΄, 1998-2000, σσ. 111-131.
  • «Η Μήδεια ως τόπος», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπι-στημίου Αθηνών, 2000, τμ. ΛΒ΄, σσ. 153-172.
  • «Ο Κλαβίγιος. Το ωραίον και συγκινητικόν δράμα του μεγίστου ποιητού της Γερμανίας Γαίτου στην ελληνική σκηνή του 19ου αιώνα», Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. 4, Αθήνα, 2002, σσ. 39-72.
  • «Νησιώτες του Αιγαίου στο νεοελληνικό Θέατρο. Η εξέλιξη της μορφής από την πρώιμη Κωμωδία μετ’ Ασμάτων στο Αθηναϊκό Κωμειδύλλιο», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. ΛΔ΄, Αθήνα, 2002, σσ. 505-565.
  • «French Classicism in the 19th century Greek Dramatic Theory», Neohelicon, Acta Comparationis Literarum Universarum, Akadémiai Kiadό Budapest, τμ. ΧΧΧΙ / 2, Dordrecht –Boston – London, 2004, σσ. 109-120.
  • «Επανάσταση: Ιστορία και Προοπτικήστην Εντολή του Χάινερ Μύλλερ», Παρουσία, Επιστημονικό Περιοδικό του Συλλόγου Δ. Π. της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. ΙΕ-ΙΣΤ (2001-2003), Αθήνα, χ.χ. [2005], σσ. 383-395.
  • «Ο Θ. Δ. Φραγκόπουλος και τα επτανησιακής θεματικής θεατρικά του έργα», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. ΛΣΤ΄, Αθήνα, 2005, σσ. 451-469.
  • «Η ελληνική θεατρική Επιθεώρηση ως πολιτικό θέατρο», Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. 6, Αθήνα, 2005, σσ. 107-121.
  • «Ο χορός στην ελληνική θεατρική Επιθεώρηση: Συστατικό, δομικό και λειτουργικό στοιχείο του επιθεωρησιακού θεατρικού θεάματος», Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. 7, Αθήνα, 2006, σσ. 79-88.
  • «Η υποδοχή του Βίκτορος Ουγκώ από το νεοελληνικό θέατρο στα μέσα του 19ου αιώνα», Παράβασις, Επιστημονικό Δελτίο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα, 2008, τμ. 8, σσ. 153-189.

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Ευρωπαϊκή και ελληνική Δραματολογία των νεώτερων χρόνων, κυρίως του 20ού αιώνα, και συναφή συγκριτολογικά ζητήματα, πρόσληψη της ευρωπαϊκής δραματουργίας στον ελληνικό χώρο κ.λπ., με επικέντρωση στην ελληνική θεατρική Επιθεώρηση και τη σύγχρονη γερμανόφωνη δραματική παραγωγή.