Φιλοσοφική Σχολή
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών
Αναγόρευση του σκηνοθέτη και μεταφραστή κ. Δημήτρη Μαυρίκιου σε επίτιμο Διδάκτορα του ΕΚΠΑ
Αίθουσα Τελετών, Τρίτη 28 Μαΐου 2019, ώρα 19.00
Κυρία Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής,
Κυρία Πρόεδρε του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Κυρίες και Κύριοι,
Ως εκπρόσωπος της Συγκλήτου και των Πρυτανικών Αρχών, έχω σήμερα την ιδιαίτερη χαρά και τιμή να υποδεχθώ στην ιστορική Μεγάλη Αίθουσα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τον κύριο Δημήτρη Μαυρίκιο, διακεκριμένο σκηνοθέτη και μεταφραστή.
Στη σύντομη προσφώνησή μου θα ήθελα να τονίσω τη σημαντική συμβολή του τιμωμένου στον χώρο των γραμμάτων και τεχνών. Διακρίνεται για τη βαθιά παιδεία του, την ευρεία του γλωσσομάθεια και το πολυσήμαντο καλλιτεχνικό του έργο στον κινηματογράφο και το θέατρο, με το οποίο έχει ασχοληθεί σε όλο του το διάνυσμα: αρχαία τραγωδία, νεοελληνικό, παγκόσμιο θέατρο, καθώς και λυρικό.
Γεννήθηκε στο Κάιρο. Mετά τον πόλεμο του Σουέζ, η οικογένειά του εγκατέλειψε την Αίγυπτο και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα κι αργότερα, με τη δικτατορία του 1967, στο Παρίσι. Σπούδασε φιλολογία και θεατρολογία στη Σορβόννη. Εν συνεχεία, σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Κρατική Σχολή Κινηματογραφίας της Ρώμης, με δάσκαλο τον Ρομπέρτο Ροσελίνι (Roberto Rossellini).
Με τη μεταπολίτευση ο Δημήτρης Μαυρίκιος επιστρέφει στην Ελλάδα και λίγους μήνες αργότερα γυρίζει στη Νότιο Ιταλία την ταινία Polemónta, όπου καταγράφει τις μειονότητες των ελληνόφωνων.
Mε τη μεγάλου μήκους ταινία του Στο δρόμο του Λαμόρε, σε δικό του σενάριο, βασισμένο στη νουβέλα του Τζιοβάνι Βέργκα (Giovanni Verga), «La Lupa», συμμετέχει το 1980 στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Ιέρ (Hyères) και σε άλλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, αποσπώντας εγκωμιαστικές κριτικές.
Από το 1976 ως το 1981, ο Δημήτρης Μαυρίκιος γυρίζει –κυρίως για την ελληνική κρατική τηλεόραση– γύρω στα είκοσι (20) φιλμ documentaires. Μεταξύ των ετών 1982 με 1986 αφιερώνεται στα περίφημα Γεφύρια του Ιονίου, δώδεκα ημίωρα κινηματογραφικά ‘λευκώματα’, ένα «προσωπικό οδοιπορικό αναζήτησης», σύμφωνα με τον δημιουργό, «του κοινού πολιτισμού Ελλάδας και Ιταλίας, από την Οδύσσεια μέχρι σήμερα». Tο έργο του αυτό απέσπασε Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
Το 1986 παρουσιάζει το Μεσογειακό Τρίπτυχο για τα Πάθη, δραματοποιημένο documentaire με θέμα το βίωμα του Θείου Πάθους στις τρεις μεγαλύτερες χριστιανικές χώρες της Μεσογείου: Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία.. To 1989 γράφει ένα σενάριο για τον ζωγράφο Τζόρτζο ντε Κίρικο (Giorgio de Chirico) που ολοκληρώνεται το 1990 με τον τίτλο Ænigma est. Αποσπά πολλά βραβεία: καλύτερης ταινίας documentaire και μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1990), Κρατικό Βραβείο καλύτερης ταινίας documentaire (1991), κ.ά.
Έχει σκηνοθετήσει για το θέατρο, με μοναδικό και πρωτοποριακό τρόπο, πάντα σε δικές του μεταφράσεις (ή/και διασκευές), με τη συχνή χρήση μεικτών θεατρικών και κινηματογραφικών μέσων έργα των Λουίτζι Πιραντέλλο (Luigi Pirandello), Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare), Όσκαρ Ουάιλντ (Oscar Wilde), Τενεσί Ουίλιαμς (Tennessee Williams), Σοφοκλή, Σαμ Σέπαρντ (Sam Shepard), Ρακίνα, Κορνέιγ, καθώς και τις όπερες Βέρθερος του Ζυλ Μασνέ (Jules Massenet) και Χορός μεταμφιεσμένων του Τζουζέπε Βέρντι (Giuseppe Verdi).
Πολυβραβευμένος, πάντα ανήσυχος, ο Δημήτρης Μαυρίκιος ερευνά με πάθος το υλικό του, αναζητώντας νέους δρόμους στην τέχνη του θεάτρου και του κινηματογράφου. Υπηρετεί επίσης, την τέχνη του λόγου, και έχει πραγματοποιήσει θαυμάσιες μεταφράσεις από τα γαλλικά και ιταλικά, τα αγγλικά, τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Το τελευταίο του αξιομνημόνευτο μεταφραστικό εγχείρημα είναι η απόδοση στα ελληνικά της Κόλασης του Δάντη (Dante)
Για όλους τους παραπάνω λόγους, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τιμώντας σήμερα τον καλλιτέχνη και λόγιο, τον σκηνοθέτη και μεταφραστή Δημήτρη Μαυρίκιο του απονέμει την ύψιστη ακαδημαϊκή διάκριση του Επίτιμου Διδάκτορα.
Κυρίες και Κύριοι,
Με ιδιαίτερη τιμή και χαρά καλωσορίζω τον κ. Δημήτρη Μαυρίκιο στο Πανεπιστήμιό μας, τον συγχαίρω εκ μέρους της ακαδημαϊκής μας κοινότητας και του εύχομαι από βάθους καρδίας να είναι υγιής και να συνεχίσει το σπουδαίο καλλιτεχνικό του έργο.