Στις συνθήκες της πανδημίας η ορκωμοσία των νέων θεατρολόγων δεν είχε περιένδυση με τηβέννους, φωτογράφους με φλας, πολυελαίους και χειροκροτήματα, όπως συνέβαινε στο περικαλλές νεοκλασικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η τελετή ήταν σεμνή και προσαρμοσμένη στη νέα ψηφιακή πραγματικότητα, ενώ ήταν φανερή η χαρά και η θετική ενέργεια όλων των συμμετεχόντων και των δικών τους ανθρώπων που τους πλαισίωσαν. Το πρόγραμμα τηρήθηκε, σύμφωνα με την παράδοση ως εξής:

o Ανάγνωση ονομάτων των αποφοιτησάντων.

o Ανακήρυξη των νέων πτυχιούχων. Ανάγνωση όρκου από την πρωτεύσασα και αριστεύσασα κυρία Έλλη Γαβριήλ.

o Χαιρετισμός του Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή Αχιλλέα Χαλδαιάκη.

o Χαιρετισμός του Προέδρου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή Ιωσήφ Βιβιλάκη.

Η διαφορά με τις προηγούμενες ορκωμοσίες ήταν η προσθήκη δύο νέων στοιχείων: 1) οι παρεμβάσεις όλων των νέων πτυχιούχων και 2) ο χαιρετισμός των εκπροσώπων των παλαιότερων αποφοίτων του Τμήματος, καθώς και οι ευχές του φίλου του Τμήματος συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη ο οποίος ευχήθηκε από καρδιάς στους νέους θεατρολόγους «να αγαπάνε το θέατρο, να βοηθήσουν με ψυχή και φαντασία να γεννηθεί το καινούργιο, δυνατό, εκφραστικό και για την εποχή αληθινά αστείο. Το χρειάζεται πάρα πολύ η ανθρωπότητα το γέλιο αυτή τη φορά.»

Στην ομιλία του ο κοσμήτορας τόνισε τη χαρά και τη συγκίνησή του για την ιδιαίτερη τελετή την ίδια στιγμή που βρίσκεται ο καθένας στον δικό του οικείο χώρο, που λαμπρύνεται με την φωτεινή παρουσία των νέων πτυχιούχων με τη θετική ενέργεια των οικείων που τους περιβάλλουν και μοιράζονται μαζί τους την ημέρα. Αφού τόνισε τη σπουδαιότητα του Τμήματος στην ακαδημαϊκή κοινότητα, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αφήνω το βλέμμα μου να απλωθεί ανάμεσα στις μικρογραφίες των δικών σας προσώπων και αισθάνομαι σα να γίνεται ένα θαύμα γιατί οσμίζομαι την περηφάνεια, τη χαρά και την καύχηση όλων σας, κυρίως όμως των δικών σας ανθρώπων και θέλω να τους απευθυνθώ, τους συγχαρώ μέσα από την καρδιά μου και να τους εκφράσω την ευγνωμοσύνη εκ μέρους όλων των συναδέλφων της Φιλοσοφικής Σχολής για τη στήριξη που σας παρείχαν όλα αυτά τα χρόνια. Είναι αυτοί οι ίδιοι που σας είδαν να προκόβετε στη ζωή βήμα-βήμα και χαίρονται παραπάνω από όλους με αυτό το επίτευγμα της λήψης του πτυχίου.» Ακόμη τόνισε ότι η σχολή μοιάζει με ένα δυνάμει θέατρο μιας οσονούπω αναμενόμενης επιτελεστικής παρουσίας που αναμένει τους φοιτητές για να ζωντανέψει στην Aula, στους ορόφους της Σχολής. Ολοκλήρωσε λέγοντας ότι «η τέχνη είναι το αντίδοτο. Η τέχνη είναι η λύση που μπορεί να μεταμορφώσει τη ζοφερή πραγματικότητα που μας περιβάλλει σε εστία χαράς και ελπίδας.»

Ο πρόεδρος του Τμήματος τόνισε: «Σε αυτή την ιδιαίτερη συγκυρία για όλους, θέλω να σας μιλήσω πλέον ως συνάδελφος και να σας πω: συνεχίστε να πιστεύετε στον εαυτό σας. Αξιοποιείστε τα χαρίσματά σας και τις δυνάμεις σας σε έργα αλληλεγγύης. Οι ματαιώσεις και τα τραύματα μην σας πτοήσουν γιατί σίγουρα θα σας μάθουν πολλά. Τα λάθη να μην σας καταβάλουν γιατί μπορεί να σας αποκαλύψουν έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα κόσμο. Η γενιά σας έχει τη δυναμική και μπορεί να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό για το κοινό καλό. Νέες κοινότητες με νέο πνεύμα και νέες ιδέες. Με ψυχραιμία, υπομονή και αισοδοξία. Το αντίδοτο είναι ένα ένα: δημιουργικότητα. Σε αυτή τη φοβερή κατάσταση οφείλουμε όλοι να σταθούμε απέναντι. Ζήστε το σήμερα, ακολουθώντας τη συνείδησή σας και μην επιτρέψετε σε κανέναν να σταθεί εμπόδιο στα όνειρά σας. Μην αφήσετε κανέναν να σας κλέψει την ελπίδα και το όνειρο. Θέλουμε να μας καταπλήξετε!»

Οι φοιτητές στις παρεμβάσεις του εξομολογητικοί και ιδιαίτερα συγκινημένοι ευχαρίστησαν όλους τους καθηγητές της Σχολής για την έμπνευση, το ακαδημαϊκό έργο, τις εμπειρίες, και όσα πρόσφεραν στη διάρκεια των σπουδών, τη Γραμματεία για τη στήριξη, ενώ διατύπωσαν τη χαρά τους που τελειώνουν, ευχήθηκαν στους νέους συναδέλφους συγχαρητήρια, καλή σταδιοδρομία και τονίστηκε η επιθυμία τους να είναι τολμηροί και να συνεχίσουν την επαφή και το δέσιμο με το Τμήμα που είναι μια οικογένεια. Ξεχωριστή η κατάθεση της Ειρήνης Καλογεροπούλου απευθυνόμενη στους καθηγητές: «Μου μάθατε πραγματικά τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.»

Η τελετή πραγματοποιήθηκε απευθείας με συνδέσεις σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, στο Βερολίνο και στη Βαρκελώνη στις 4 Δεκεμβρίου 2020, 12.30 μμ.

https://www.youtube.com/watch?v=hAq2Bqac-hE